DARONNE: Elsa, 31 jaar, journaliste
GEZINSSITUATIE: Alleenstaande mama van Lucien (4 jaar)
Elsa werd mama in heel complexe omstandigheden. Het was dan ook niet meteen de bedoeling om zwanger te worden van de man met wie ze een relatie had. Hij was jonger, een wild boy, niet te vatten. Elsa was tot over haar oren verliefd. De relatie liep stuk kort na Luciens geboorte en de scheiding sleepte dik vijf jaar aan. Er waren pogingen om het weer goed te maken, ruzies, periodes van intens contact gevolgd door lange afwezigheden, en een emotioneel zware gerechtelijke procedure.
Vandaag heeft Elsa de exclusieve voogdij over Lucien. Zijn vader is niet meer te bespeuren. Ze staat er dan ook echt alleen voor. Haar eigen vader woont in Parijs en haar moeder in Zuid-Frankrijk, waar ze hertrouwde met een andere man. Elsa heeft een veeleisende job als journaliste. Ze moet vaak naar events en op buitenlandse trips, maar met haar loon als single kan ze zich moeilijk babysits veroorloven. Gelukkig kan ze rekenen op vriendinnen, op haar halfbroers die ook in Brussel wonen, en op enkele mama’s die ze kent van Luciens school. Toch blijft haar leven een enorm gepuzzel. Chaotisch als ze is, ervaart ze daardoor heel wat stress.
‘Tantine boîte de nuit’, zo wordt Elsa door haar petekind genoemd. Voor haar vriendinnen is ze de ‘clown de service’, de vriendin met wie je altijd lol beleeft. Ze heeft iets van het peterpansyndroom: het idee dat ze volwassen moet worden omdat ze mama is, schrikt haar af. Ze wil eigenlijk haar leven leiden zoals ze het zelf wil. Als Lucien er niet is, gedraagt ze zich als een meisje van zestien dat uitgaat en plezier maakt tot de zon opgaat. Vroeger kon ze gaan en staan waar ze wilde, maar sinds ze moeder is, lijdt ze onder het gebrek aan vrijheid en aan spontaniteit. Ze geeft toe dat ze na vier jaar nog steeds niet aan haar moederrol heeft kunnen wennen. Thuis voelt Elsa zich dan ook erg opgesloten. Alleen zijn thuis geeft een heel ander gevoel dan alleen zijn met een kind dat ligt te slapen.
Op het werk beschouwen haar collega’s haar als de übercoole mama die alles onder controle heeft. Dat is maar schijn. Elsa overleeft. Ze ziet zichzelf helemaal niet als de perfecte mama.
‘Ik probeer er het beste van te maken door veel te knuffelen, te babbelen en de zaken te kaderen. Nooit had ik gedacht dat het zo zou draaien toen ik zwanger werd. Financieel is het moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen. Enkele jaren geleden, toen ik in een appartement woonde met een vriendin die ook single was met een zoon, was alles een stuk makkelijker. We hadden een beurtrol, alles werd gedeeld. Lucien leek een grote broer te hebben. Er was nog ademruimte. Vandaag kijk ik te vaak uit naar het moment waarop Lucien naar bed gaat, zodat ik zelf even naar adem kan happen.’
Toch is Elsa ervan overtuigd dat ze uit dit dal raakt. Via haar job wordt ze omringd door mensen die er ook niet noodzakelijk voor kiezen om volwassen te worden, maar die gaan voor hun passie. En dat inspireert haar. Ze zal evolueren, daar is ze zeker van.
Foto: Zaza Bertrand
Dit portret maakt deel uit van het boek ‘Framily. Hoe Millennials het gezin hertekenen.’ (Lemaitre & Rombauts/Trendwolves – Lannoo) Een genuanceerd portret van een generatie jonge ouders die eigenzinnige en en positieve oplossingen zoekt voor een betere work-life balance. Het verscheen ook in De Morgen Magazine op 5 maart 2016. Meer info op www.myframily.eu
Darons & Daronnes 